Pastoor Pim Froger had visie en ging zoals gezegd zeer voortvarend en daadkrachtig te werk. Na negentien jaar hard en vruchtbaar werk nam hij op 1 oktober 1976 afscheid van een hechte parochiegemeenschap en van Oosterhout. In zijn dankwoord ging zijn grote waardering onder andere uit naar het kerkkoor, de Schola Cantorum, en ook naar het dameskoor, dat met grote inzet de doordeweekse diensten verzorgde. De hoogmis als afscheidsviering werd een belangrijke muzikale gebeurtenis met de uitvoering van de kleine orgelmis van Joseph Haydn, het Ave Verum van W.A. Mozart en het Cantate Domino van Alexander Gretchaninov.
Zijn opvolger werd pastoor Jan van den Bosch, een vrome, geleerde, maar ook erg fragiele persoon. De liturgie was hem zeer dierbaar en hij componeerde muziek bij zelfgemaakte teksten, met name het lijdensverhaal van Johannes dat tijdens de Goede Weekviering in de kerk uitgevoerd werd. Tot enkele jaren geleden werd dit lijdensverhaal nog door de schola in een viering voor de Katholieke Bond voor Ouderen onder grote belangstelling in de Mariakerk uitgevoerd. Pastoor Van den Bosch moest om gezondheidsredenen de Mariakerk en -parochie vaarwel zeggen. Hij werd opgevolgd door Paul de Maat, een vlotte, vriendelijke en zachte persoonlijkheid, die assistentie kreeg van pastor Huub Broeders.
Intussen werd het bestand van in de liturgie actieve priesters steeds kleiner. Dat hield in dat een priester soms twee of zelfs meer kerken moest bedienen. Zo ook dit pastorale team, dat dus noodgedwongen vieringen moest verzorgen in andere kerken in Oosterhout, inclusief de kerkdorpen. In de periode rond de millenniumwisseling werd het ledenverloop in de katholieke kerk, dus ook in de Mariakerk, duidelijk zichtbaar. Dat, gevoegd bij de vergrijzing in de geestelijke stand, en de minimale aanwas daarvan, maakte noodgrepen onvermijdelijk. Lekenpastores en daarvoor opgeleide vrijwilligers kwamen vieringen verzorgen. Uiteindelijk bleef er voor het bisdom niets anders over dan te besluiten tot samenvoeging van kerkgemeenschappen en nog drastischer: kerken te sluiten.
De lezer(es) zal zich misschien afvragen wat dit allemaal met de schola cantorum te maken heeft. Veel! Enkele jaren na de millenniumwisseling kwamen in Oosterhout de zogenaamde ‘kerkprofielen’. Dat had tot gevolg dat er een samenwerkingsverband tot stand kwam tussen verschillende parochies, in ons geval, de Mariakerk, met de Sint Corneliuskerk in Den Hout en De Ark in Dommelbergen met het toegankelijke en uitnodigende profiel ‘Pleisterplaats’. Onder de noemer ‘Geloof en Cultuur’ kwam er ineens meer leven in de brouwerij.
De Mariakerk is een van de zeven kerkplekken in Oosterhout onder de St. Catharinaparochie. Het is de thuisbasis van Thomas (die ongelovige!) en vanaf de grote verbouwing in 2004 biedt Geloof en Cultuur een divers programma aan. Religies en oude tradities vonden wegen om te gaan en te antwoorden op vragen als: wat is waar en wat is waardevol voor ons? Het gevolg is een groot aanbod aan lezingen, cursussen, concerten, meditatieve momenten, exposities etc. Pastor Franck Ploum werd de initiator en aanjager. Hij bleek een groot inspirator voor deze gloednieuwe aanpak. Hij was een gerespecteerd mens, had een heldere kijk op de situatie en voelde zich als een vis in het water: in dit profiel kon hij zijn eigen inzichten waar maken en zich er in uitleven.
De Mariakerk, van 1953 tot 2008 het thuis van de Schola Cantorum Oosterhout.